3/6/08

Comunicáu d'AXA: "Areces amuesa despreciu pol ordenamientu xurídicu". "Tarde o temprano l'asturianu sedrá cooficial col castellán".

L’Aconceyamientu de Xuristes pol Asturianu quier espresar la so tristura y vergoña poles declaraciones que fizo’l presidente del Principáu d’Asturies al selmanariu Interviu.

  • Tristura y vergoña énte’l despreciu que’l señor Areces amuesa pol ordenamientu xurídicu cola afirmación de que nin elli nin el PSOE tan pel llabor de permitir l’usu de la llingua asturiana dientro de l’Alministración nin pola obligatoriedá de la so enseñanza, siendo asina qu’entrambes les dos obligaciones tan impuestes a tolos poderes públicos, estatales y rexonales, pelos artículos 10 y 8, respeutivamente, de la Carta Europea de les Llingües Rexonales o Minoritaries, tratáu fechu al amparu del Pautu Internacional de Drechos Civiles y Políticos de les Naciones Xuníes y del Conveniu del Conseyu d’Europa pa la Proteición de los Drechos Humanos y de les Llibertaes Fundamentales, y ratificáu por España nel añu 2001 siendo don Josep Piqué Ministru d’Asuntos Esteriores.

  • Tristura y vergoña énte’l despreciu que’l señor Álvarez Areces amuesa pola Xunta Xeneral, muérganu llexisllativu del país que pente medies del artículu 10 de la Llei 1/98, d’usu y promoción del bable/asturianu, tien proclamao que’l “Principáu d’Asturies garantizará l’enseñanza del bable/asturianu en tolos niveles y graos… dientro del horariu escolar… y como materia integrante del currículu”, arriendes de robláu un “Plan pa la normalización social del asturianu”, col gobiernu del Principáu presidíu pol señor Areces, pel qu’ésti s’obliga, de magar l’añu 2005, a “facilitar progresivamente a los trabayadores del Principáu d’Asturies la conocencia y usu de la llingua asturiana y, nel so ámbitu, del gallego-asturianu”.

  • Tristura y vergoña, pola inorancia qu’amuesa’l señor presidente del Principáu d’Asturies al afitar que nun ta a favor “de la oficialidá nin de la cooficialidá” cuando, por mor del conteníu del artículu 3.1 de la Constitución (“El castellán ye la llingua española oficial del Estáu”), la oficialidá del asturianu sedrá –y tarde o temprano va selo-, cooficialidá col castellán, porque otra cosa nun pue constitucionalmente ser demientres Asturies seya parte d’España.

  • Tristura y vergoña porque midiéndose’l nivel democráticu d’un gobiernu, non pel númberu d’eleiciones ganaes a otros candidatos que participen en condiciones d’absoluta desigualdá, sinón pol respetu a los drechos fundamentales de tola ciudadanía, mesmamente de les minoríes, les declaraciones del Sr. Areces tienen que calificase, como poco, de fonderamente intolerantes y autoritaries.

  • Tristura y vergoña, al cabu, porque’l señor presidente del gobiernu quier responsabilizar de les sos miseries y rensíes al pueblu asturianu acusándolu de tener votao mayoritariamente escontra la oficialidá de la so llingua tradicional, lo que non solo nun ye verdá sinón que, llegáu l’intre de facelo, el resultáu sedría, talu que dicen les encuestes sociolóxiques, perfavoratible. Si lo dulda ¿por qué nun plantega un referendu que ye, de xuru, la más democrática de les consultes que se-y pue facer a la ciudadanía?.

Pola Xunta Direutiva del Aconceyamientu de Xuristes pol Asturianu, n’Uviéu, a 3 de xunu de 2008, robla’l so presidente,
Xosé María Estrada Janáriz.