La conseyera cultura xuega coles palabres y pervierti el conceptu d'oficialidá

Nunes declaraciones a un periódicu de Xixón, la conseyera de cultura dexa afitao el so firme rechazu a la oficialidá de la llingua asturiana. Y una vegada más, col verbu que la carauteriza, enguedeya les palabres pa paicer que diz una cosa cuando en rialidá diz tolo contrario. Por tantu, un engañu y una trola. Esti métodu ye más propio del marketing y de la publicidad, pero tamién lu empleguen dellos políticos pa tapecer el fedor a engañifa de los sos posicionamientos.

Ana Migoya diz que na FSA-PSOE son favoratibles a la proteición, promoción ya'l usu de la llingua como un patrimoniu perimportante y ye llabor de la so conseyería puxar per illo y facilita-yos a los ciodadanos el so emplegu'n llibertá peru ensín oficialidá, porque ésta implica una obligación que sigún ella los asturianos nun tan dimpuestos a asumir.

Y lo que Ana Migoya, conseyera de cultura del principáu d'Asturies, paezmos que quier dicir y nun s'atreve, nun ye quien o nun-y interesa un res, ye que na FSA-PSOE nun son favoratibles a la oficialidá polo qu'esta implicaría d'obligación a la proteición, a la promoción y al usu d'esi perimportante patrimoniu y que lo cual los socialistes nun tan dimpuestos a asumir.

Paez asemeyáo, pero ye tolo contrario. y sobre tóo retrátanos al personax. Claro que reconocer públicamente esti fechu sedría posicionase en contra de lo que diz la Costitución ya'l Estatutu d'Autonomía y esto dexaría a Migoya y a'l partíu de los socialistes n'Asturies nuna mui dificil ya inesplicable posición política complicáo de resolver mesmo colos sos cursinos de marketing llinguísticu.

Que la conseyera mos desplique si esto nun ye ser enemigos de la llingua asturiana, pero favor-y pido que seya nun llinguax menos abegosu y beséu al que mos tien avezaos.

Entrugáme y entrugar cuánto duraríin nel so cargu, en cualisquier otru pueblu estos... nun se como nomalos, qu'entienden la democracia y l'exerciciu de los drechos d'una forma tan peculiar.

Comprendo que la democracia n'Asturies ye entovía moza, faltá-y rodax y qu'el posu cultural de la dictadura nun se pué esborrar d'un plumiazu. Agora bien, por qué n'Asturies se caltienen con tanta fuercia ya incluso trespasaron otra xeneración.

El síndrome del desertor del garabatu sedría la desplicación sociolóxica a un fenómenu que n'Asturies ye endémicu y va pa convertise'n epidemia.

• Enllaz ecd