Xuristes pol Asturianu esenmazcara los enguedeyos del gobiernu Areces

LO QUE PRETENDE YE CARGA-Y LA TORNA DE LOS TESTOS ASTURIANU-CASTELLÁN A UN FUNCIONARIU AL QUE NUN SE-Y DESIXE LA CONOCENCIA DE LA LLINGUA ASTURIANA PAL ACCESU AL PUESTU DE TRABAYU. COMUNICÁU

Ye persabío que la política llingüística del gobiernu Areces namás tien dos oxetivos: enzancar tolo que pueda l’exerciciu del drechu humanu al emplegu de la llingua propia y prauticar el clientelismu políticu pela estaya social asturianista. Nesi sen, y dientro d’una abondosa retafila d’incumplimientos llegales, vien faciéndose’l sordu, per once llargos años, énte’l mandáu de creación d’un muérganu de traducción, fechu pel artículu 7 de la Llei 1/1998, d’usu y espardimientu del bable/asturianu y comprometíu en tolos pautos políticos con IU (que traga y azorrampla). Poro, cuando en data 27 d’abril del añu qu’andamos la Conseyera de Cultura, en xunto cola Direutora Xeneral de Política Llingüística, anunciaba la creación “d’un departamentu áxil, eficaz y rigorosu” pa la torna de testos ente les llingües castellana y asturiana, nel Aconceyamientu de Xuristes pol Asturianu plasmamos. Pero non per munchos díes: los que tardó la mentada Direutora Xeneral n’esparder, peles estremaes Xefatures de Serviciu, un dípticu nel que s’atropen les imaxinaries competencies y normes de furrulamientu d’una supuesta “Unidad de Traducción”; l’intre que-yos llevó a éstes el tirar el cartón a la papelera, con razón y xacíu porque son sabedores de que les normes espárdense pente medies de los Boletinos Oficiales y non en cartones como si se tratare d’una boda, bautizu o comunión; y lo que a nós mos costó’l recoyer, homildosamente, el llibelu. Al cabu, lo dicho, unos pocos díes pa pasar del plasmu a la evidencia d’otru trafullu chambón del gobiernu que carecemos, porque: 1u. Nun creó dengún muérganu de torna pal asturianu porque pa ello tenía de facer dos coses que nun fizo: fiensar les sos funciones y competencies (artículos 11 de la Llei 30/1992 y 13 de la Llei del Principáu 2/1995) y asoleyales nel BOPA (artículos 9.3 de la Constitución; 52.1 de la Llei 30/1992; y 1, 5 y 6 de la Llei del Principáu 1/1985). La pretensión de suplir tales obligaciones llegales cola igua d’un llibelu de normes funcionales, competenciales y procedimentales, estampaes nun bayurosu cartón repartíu peles Xefatures de Serviciu, ye una xirigotada como pa mexase de risa si nun fore porque la mofla pagóse coles perres de tolos asturianos. 2u. Lo que sí fizo, foi enanchar la nómina de funcionarios (RPT) con un puestín más al que-y dio’l grandón nome de “Unidad de Traducción”, siendo asina que nello nun hai más verdá que no que cinca a la unidá porque, efeutivamente, ye un puestu y unidá deriva d’ún. Pero lo de traducción ye un bon bilordiu ya que pal accesu al mesmu nun se desixe más que tener la condición de funcionariu de grau mediu (Péritu de Mines, Arquiteutu Téunicu, Diplomáu n’Enfemería, Mayestru...) de l’Alministración del Principáu d’Asturies. Al nun requirir titulación académica o acreditación de conocencia de la llingua asturiana, nin de denguna otra que nun seya la castellana (por imperativu del artículu 3 de la Constitución) ¿qué traducción “áxil, eficaz y rigorosa” va surdir d’ehí?. Ye daqué asina como arriesgase a qu’a la Conseyera de Cultura la opere d’apendicitis un funcionariu al que nun se-y desixó la Llicenciatura en Medicina o qu’a la Direutora Xeneral la llibre d’afogase esti branu na piscina de Valencia de Don Juan, el socorrista titular d’un puestu de trabayu pal que nun se requirió saber nadar. Pa mayor escarniu, en data 20 de mayu del añu qu’andamos, el Reutor de la Universidá d’Uviéu vien d’anunciar que va roblar “un conveniu col Gobiernu Rexonal pal emplegu de la Unidá de Traducción del Principáu d’Asturies”. ¡Otru que tal bailla!. Pela Xunta Direutiva del Aconceyamientu de Xuristes pol Asturianu robla’l so Secretariu, n’Uviéu, a 27 de mayu de 2009.